ترجمة سورة القيامة

Alikhan Musayev - Azerbaijani translation

ترجمة معاني سورة القيامة باللغة الأذرية من كتاب Alikhan Musayev - Azerbaijani translation.


And içirəm Qiyamət gününə!

And içirəm peşmançılıq çəkən nəfsə!

İnsan elə düşünür ki, Biz onun sümüklərini yığa bilməyəcəyik.

Mütləq yığacağıq! Biz onun barmaq uclarını bərpa etməyə qadirik.

Lakin insan bundan sonra da günah etmək fikrindədir.

O: “Qiyamət günü nə vaxt olacaq!”– deyə rişxəndlə soruşur.

Gözlər bərələ qalacağı,

ay tutulacağı

və günəşlə ayın qovuşacağı zaman –

o gün insan deyəcəkdir: “Hara qaçaq?”

Xeyr, o gün pənah aparılacaq yer tapılmayacaq.

O gün qayıdış ancaq sənin Rəbbinə olacaqdır.

O gün insana əvvəllər etdiyi və sonraya saxladığı əməlləri barədə xəbər veriləcəkdir.

Əslində, insan öz əleyhinə şahidlik edəcəkdir;

üzrlü olub-olmadığı bütün halları ortaya qoysa da.

Cəbrail sənə Quranı nazil etdikdə onu tələm-tələsik yadda saxlamaq üçün dilini tərpətmə!

Şübhəsiz ki, sənin qəlbində onun qərar tutması və dilinlə onun oxunması Bizə aiddir.

Biz onu oxuduğumuz zaman sən onun oxunuşunu izlə.

Sonra, sözsüz ki, onu izah etmək də Bizə aiddir.

Xeyr! Əksinə, siz tez ötüb keçən fani dünyanı sevir,

Axirətdən isə uzaqlaşırsınız.

O gün neçə-neçə üzlər nurlanacaq

və öz Rəbbinə baxacaqdır.

O gün neçə-neçə üzlər də tutulub qaralacaq,

və yəqin edəcək ki, onlara müsibət artıq üz vermişdir.

Xeyr, o ruh körpücük sümüklərinə yetişəcəyi zaman;

“Ovsunu kim oxuyacaq?”– deyiləcəkdir.

Can verən adam dünya həyatından ayrıldığını yəqin edəcəyi,

və ayaq ayağa dolaşacağı zaman –

o gün hər kəs Rəbbinin hüzuruna gətiriləcəkdir.

O kafir nə Quranı təsdiq etdi, nə də namaz qıldı.

Haqqı da yalan saydı və üz döndərdi.

Sonra da lovğa-lovğa öz ailəsinin yanına getdi.

Vay sənin halına, vay!

Yenə də vay sənin halına, vay!

Bəlkə insan özbaşına qoyulacağını güman edir?

Məgər o, kişi toxumundan axıdılan bir damla nütfə deyildimi?

Sonra laxtalanmış qan oldu. Allah onu yaradıb kamil bir görkəmə saldı.

Ondan da bir cüt kişi və qadın yaratdı.

Məgər O, ölüləri diriltməyə qadir deyil?
سورة القيامة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (القيامة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (القارعة)، وقد تحدَّثتْ عن القيامة، وما يقترن بها من أهوالٍ، وحالِ الإنسان في هذا اليوم العصيب، مقارنةً بما كان عليه في الدنيا من غفلةٍ واستبعاد لهذا اليوم، مع الدعوةِ للاستعداد لهذا اليوم.

ترتيبها المصحفي
75
نوعها
مكية
ألفاظها
165
ترتيب نزولها
31
العد المدني الأول
39
العد المدني الأخير
39
العد البصري
39
العد الكوفي
40
العد الشامي
39

* قوله تعالى: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ} [القيامة: 16]:

عن موسى بن أبي عائشةَ، قال: حدَّثَنا سعيدُ بن جُبَيرٍ، عن ابنِ عباسٍ رضي الله عنهما في قوله تعالى: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ} [القيامة: 16]، قال: «كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يُعالِجُ مِن التنزيلِ شِدَّةً، وكان يُحرِّكُ شَفَتَيهِ - فقال لي ابنُ عباسٍ: فأنا أُحرِّكُهما لك كما كان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم يُحرِّكُهما، فقال سعيدٌ: أنا أُحرِّكُهما كما كان ابنُ عباسٍ يُحرِّكُهما، فحرَّكَ شَفَتَيهِ -؛ فأنزَلَ اللهُ عز وجل: {لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ ١٦ إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ} [القيامة: 16-17]، قال: جَمْعُه في صدرِك، ثم تَقرَؤُه، {فَإِذَا قَرَأْنَٰهُ فَاْتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ} [القيامة: 18]، قال: فاستمِعْ له وأنصِتْ، ثم إنَّ علينا أن تَقرأَه، قال: فكان رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إذا أتاه جِبْريلُ عليه السلام استمَعَ، فإذا انطلَقَ جِبْريلُ قرَأَه النبيُّ صلى الله عليه وسلم كما أقرأَه». أخرجه البخاري (٧٥٢٤).

* سورة (القيامة):

سُمِّيت سورة (القيامة) بهذا الاسم؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بهذا اليومِ العظيم.

1. أهوال يوم القيامة (١-١٥).

2. طريق النجاة (١٦-١٩).

3. عَوْدٌ لمَشاهدِ القيامة (٢٠-٢٥).

4. ساعة الموت (٢٦-٤٠).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /487).

يقول ابن عاشور رحمه الله: «اشتملت على إثباتِ البعث، والتذكيرِ بيوم القيامة، وذِكْرِ أشراطه، وإثبات الجزاء على الأعمال التي عملها الناسُ في الدنيا، واختلاف أحوال أهل السعادة وأهل الشقاء، وتكريم أهل السعادة، والتذكير بالموت، وأنه أول مراحلِ الآخرة، والزَّجر عن إيثار منافعِ الحياة العاجلة على ما أُعِدَّ لأهل الخير من نعيم الآخرة». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /337).