ترجمة سورة النازعات

Hasan Efendi Nahi - Albanian translation

ترجمة معاني سورة النازعات باللغة الألبانية من كتاب Hasan Efendi Nahi - Albanian translation.


Betohem në ata (engjëj) që i marrin shpirtërat ashpër (jombesimtarëve)

dhe në ata që i marrin butësisht (besimtarëve)

dhe në ata (engjëj) që notojnë në hapësirë (në mes Tokës e qiellit),

si dhe në ata (engjëj) që garojnë (për kryerjen e urdhërave),

dhe betohem në ata (engjëj) që i rregullojnë ato që nuk janë të rregulluara,

në Ditën kur Toka do të dridhet nga tërmeti,

ps të cilit pason tjetri. –

Atë ditë, zemrat do të jenë të tronditura,

e shikimet e tyre të përulura.

Ata (jobesimtarët) thonë: “A, me të vërtetë, do të kthehemi ne – në jetë (në gjendjen e mëparshme)?

A thua edhe kur të bëhemi eshtra të kalbur?”

E thonë: “E atëherë (të kthyerit), do të jemi të humbur.

E do të jetë ajo (ringjallja) vetëm një thirrje,

dhe, ja ata përnjëherësh (të gjallë) në Tokë.

A të ka ardhur ty (o Muhammed) lajmi për Musain,

kur Zoti i tij e ka thirrë atë në luginën e shenjtë të Tuvasë:

“Shko te Faraoni, se ai, me të vërtetë, është tërbuar,

dhe thuaj (Faraonit): ‘A don ti të pastrohesh (nga të këqiat),

dhe të udhëzoj te Zoti yt, që t’i druhesh (për të mos bërë të këqia)?

Dhe, ia tregoi (Musai-Faraonit) mrekullinë më të madhe,

por ai e mohoi dhe e kundërshtoi,

pastaj u kthye,

u përpoq dhe i tuboi njerëzit e thirri:

“Unë jam zoti juaj suprem (më i lartë)!

dhe, Perëndia, ia ekspozoi atij dënimin e kësaj bote dhe të botës tjetër.

Kjo është këshillë për ata që i druajnë Perëndisë.

E, çka është më vështirë: krijimi i juaj apo i qiellit? Ai e ka ndërtuar (qiellin),

lart e ka ngritur kupën e tij dhe e ka përsosur,

dhe netët e tij i ka bërë të errta, kurse ditët të ndritshme,

e pastaj e rrafshoi (shtriu) Tokën,

dhe nga ajo (toka) i nxorri ujërat dhe kullosat,

dhe malet i bëri të palëvizshme (i forcoi)

për gjallërinë tuaj dhe të bagëtive tuaja.

E, kur të arrijë vështirësia më e madhe,

Dita kur njeriu e kujton atë çka ka punuar,

dhe i tregohet skëterra çdokujt që sheh,

atëherë, ai që ka qenë kërcënues,

dhe e ka preferuar (dashtë më shumë) jetën e kësaj bote,

pë te, me të vërtetë, vendbanim është skëterra.

Kurse, ai që i druan madhërisë së Zotit të tij dhe e frenon vete nga epshet,

me të vërtetë, vendbanim i tij është xhenneti.

Të pyesin ty për Kijametin: “Kur do të ndodhë?”

Çka ka rëndësi për ty ta përmendësh atë?!

Vetëm Zoti yt di për te.

Ti je vetëm paralajmërues i atyre që i druajnë atij (Kijametit);

kurse, atë ditë, që do ta shohin atë (Kijametin), atyre do t’u duket se kanë qëndruar në këtë botë, vetëm një mbrëmje apo një mëngjes (të asaj mbrëmjeje).
سورة النازعات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّازعات) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بذكرِ الملائكة التي تَنزِع الأرواح؛ ليبعثَ اللهُ الناس بعد ذلك في يوم الطامَّة الكبرى؛ ليكونَ من اتقى في الجِنان، ويذهبَ من طغى وآثر الحياةَ الدنيا إلى الجحيم مأواه، وقد ذكَّرت السورةُ الكريمة بنِعَمِ الله على خَلْقه وقوَّته وقهره بعد أن بيَّنتْ إقامةَ الحُجَّة على الكافرين، كما أقام موسى عليه السلام الحُجَّةَ على فرعون بالإبلاغ.

ترتيبها المصحفي
79
نوعها
مكية
ألفاظها
179
ترتيب نزولها
81
العد المدني الأول
45
العد المدني الأخير
45
العد البصري
45
العد الكوفي
46
العد الشامي
45

- قوله تعالى: {يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ اْلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ٤٢ فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ} [النازعات: 42-43]:

عن عائشةَ رضي الله عنها، قالت: «كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يُسألُ عن الساعةِ حتى أُنزِلَ عليه: {يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ اْلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ٤٢ فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ} [النازعات: 42-43]». أخرجه الحاكم (3895).

* سورة (النَّازعات):

سُمِّيت سورة (النَّازعات) بذلك؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بـ(النَّازعات)؛ وهم: الملائكةُ الذين ينتزعون أرواحَ بني آدم.

1. مَشاهد اليوم الآخِر (١-١٤).

2. قصة موسى عليه السلام مع فرعون (١٥-٢٦).

3. لفتُ النظر إلى خَلْقِ السموات والأرض (٢٧-٣٣).

4. أحداث يوم القيامة (٣٤-٤١).

5. سؤال المشركين عن وقتِ الساعة (٤٢-٤٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /23).

يقول ابنُ عاشور رحمه الله: «اشتملت على إثباتِ البعث والجزاء، وإبطال إحالة المشركين وقوعَه، وتهويلِ يومه، وما يعتري الناسَ حينئذٍ من الوَهَلِ، وإبطال قول المشركين بتعذُّرِ الإحياء بعد انعدام الأجساد». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /59).