ترجمة سورة النازعات

الترجمة البشتوية

ترجمة معاني سورة النازعات باللغة البشتوية من كتاب الترجمة البشتوية.
من تأليف: زكريا عبدالسلام .

79-1 قسم دى په (ملايكو) راوښكونكو (روحونو د كفارو لره)، راوښكل
79-2 او په (ملايكو) اسان راوښكونكو (د مومنانو روحونو لره)، اسان راوښكل
79-3 او په تېزو تلونكو (ملايكو)، تېز تلل
79-4 پس په وړاندې كېدونكو (ملايكو)، وړاندې كېدل
79-5 بیا د كار په تدبیر جوړونكو (ملايكو) چې تاسو به خامخا بیا راژوندي كړى شئ)
79-6 په هغه ورځ چې لړځېدونكې به ولړځېږي
79-7 په دې پسې به راځي ورپسې راتلونكې
79-8 (د مجرمانو) زړونه به په دغه ورځ كې رپېدونكي (درزېدونكي) وي
79-9 د دغو سترګې به ښكته وي
79-10 دوى به وايي: ایا په رښتیا (او) یقینًا به مونږ ړومبني حالت ته ګرځولى شو (بیا به ژوندي كېږو؟)
79-11 ایا كله چې مونږ زاړه رژېدونكي هډوكي شو
79-12 دوى وویل: دغه (ګرځېدل) به په هغه وخت كې زیانمن ګرځېدل وي
79-13 پس بېشكه دغه خو بس یوه چغه ده
79-14 نو ناڅاپه به دوى د ځمكې په مخ وي
79-15 ایا تا ته د موسٰی خبره راغلې ده
79-16 كله چې ده ته خپل رب په پاكې دَرې (ناو) ’’طُوٰی‘‘ كې اواز وكړ
79-17 ته فرعون ته لاړ شه، بېشكه ده سركشي شروع كړې ده
79-18 نو ته (ورته) ووایه: ایا ته دا خوښوې چې ته پاك شې
79-19 او دا چې زه تا ته ستا د رب په طرف ښوونه وكړم، پس چې ته ووېرېږې
79-20 نو ده (موسٰی) دغه (فرعون) ته تر ټولو لویه نښه وښودله
79-21 نو ده تكذيب وكړ او نافراني يې وكړه
79-22 بيا يې شا كړه (او) په ډېره بيړه سره لاړ
79-23 نو ده (جادوګر) راجمع كړل، پس اواز يې وكړ
79-24 نو ويې ويل: زه ستاسو رب یم، تر ټولو اوچت (رب)
79-25 نو دى الله راونیوه په عذاب د اخرت او دنیا سره
79-26 بېشكه په دغه (غرقولو او سوځولو) كې یقینًا د هغه چا لپاره عبرت دى چې (له الله نه) وېرېږي
79-27 ایا تاسو د پیدا كولو په لحاظ ډېر سخت یئ، یا كه اسمان، دغه هغه (الله) جوړ كړى دى
79-28 د ده چت يې اوچت كړى دى، نو دغه يې ښه برابر جوړ كړى دى
79-29 او د ده شپه يې توره تیاره كړې ده او د ده رڼا يې راوېستلې ده
79-30 او ځمكه يې له ده نه وروسته غوړولې ده
79-31 ده له دغې (ځمكې) نه د دې اوبه او د دې واښه رااېستلي دي
79-32 او غرونو لره، ده دغه محكم كړي دي
79-33 ستاسو او ستاسو د څاریو د فايدې لپاره
79-34 نو كله چې تر ټولو لویه بلا (قیامت) راشي
79-35 په هغه ورځ چې انسان به هغه څه یادوي چې ده كړي وي
79-36 او دوزخ به هغه چا ته څرګند كړى شي چې يې ویني
79-37 نو هر چې هغه څوك دى چې سركشي يې كړې وي
79-38 او دنيايي ژوند ته يې ترجیح وركړې وي
79-39 نو بېشكه چې هم دا دوزخ (د ده) استوګنه ده
79-40 او هر چې هغه څوك دى چې د خپل رب په وړاندې له ودرېدلو نه وېرېدلى وي او نفس (ځان) يې له خواهشاتو نه منع كړى وي
79-41 نو بېشكه چې هم دا جنت (د ده) استوګنه ده
79-42 (اى نبي!) دوى له تا نه د قیامت په باره كې پوښتنه كوي چې د ده واقع كېدل به كله وي
79-43 ته د ده له یاده (علمه) په څه كې يې
79-44 خاص ستا رب ته د دغه (قيامت) انتها ده
79-45 بېشكه ته خو يواځې د هغه چا وېروونكى يې چې له ده (قیامت) نه وېرېږي
79-46 ګویاكې دوى به په هغې ورځې كې چې دوى دغه (قیامت) وویني (داسې به وي لكه چې) دوى (په دنیا، یا په قبر كې) نه دي ایسار شوي مګر د ورځې اخر، یا څاښت
سورة النازعات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّازعات) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بذكرِ الملائكة التي تَنزِع الأرواح؛ ليبعثَ اللهُ الناس بعد ذلك في يوم الطامَّة الكبرى؛ ليكونَ من اتقى في الجِنان، ويذهبَ من طغى وآثر الحياةَ الدنيا إلى الجحيم مأواه، وقد ذكَّرت السورةُ الكريمة بنِعَمِ الله على خَلْقه وقوَّته وقهره بعد أن بيَّنتْ إقامةَ الحُجَّة على الكافرين، كما أقام موسى عليه السلام الحُجَّةَ على فرعون بالإبلاغ.

ترتيبها المصحفي
79
نوعها
مكية
ألفاظها
179
ترتيب نزولها
81
العد المدني الأول
45
العد المدني الأخير
45
العد البصري
45
العد الكوفي
46
العد الشامي
45

- قوله تعالى: {يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ اْلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ٤٢ فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ} [النازعات: 42-43]:

عن عائشةَ رضي الله عنها، قالت: «كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يُسألُ عن الساعةِ حتى أُنزِلَ عليه: {يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ اْلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ٤٢ فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ} [النازعات: 42-43]». أخرجه الحاكم (3895).

* سورة (النَّازعات):

سُمِّيت سورة (النَّازعات) بذلك؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بـ(النَّازعات)؛ وهم: الملائكةُ الذين ينتزعون أرواحَ بني آدم.

1. مَشاهد اليوم الآخِر (١-١٤).

2. قصة موسى عليه السلام مع فرعون (١٥-٢٦).

3. لفتُ النظر إلى خَلْقِ السموات والأرض (٢٧-٣٣).

4. أحداث يوم القيامة (٣٤-٤١).

5. سؤال المشركين عن وقتِ الساعة (٤٢-٤٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /23).

يقول ابنُ عاشور رحمه الله: «اشتملت على إثباتِ البعث والجزاء، وإبطال إحالة المشركين وقوعَه، وتهويلِ يومه، وما يعتري الناسَ حينئذٍ من الوَهَلِ، وإبطال قول المشركين بتعذُّرِ الإحياء بعد انعدام الأجساد». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /59).