ترجمة سورة النازعات

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني سورة النازعات باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - حسين تاجي.
من تأليف: د. حسين تاجي كله داري .

سوگند به فرشتگانی که جان‌های (کافران) را به شدّت بیرون می‌کشند.
و سوگند به فرشتگانی که جان‌های (مؤمنان) را به نرمی و آسانی می‌گیرند.
و سوگند به فرشتگانی که شناورند.
و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای اوامر الهی) بر یگدیگر سبقت می‌گیرند.
و سوگند به فرشتگانی (که به امر الهی) کار‌‌ها را تدبیر می‌کنند.
روزی‌که (سپس از اولین دمیدن در صور) زمین (و کوه‌ها و همه چیز) را بلرزه در آید
در پی آن (دمیدن دوم حشر) بیاید.
دل‌هایی در آن روز سخت مضطرب (و ترسان) است.
و چشم‌های آنان (از ترس و شرمساری) فرو افتاده است.
(کافران در دنیا) می‌گویند: «آیا ما (پس از مرگ دوباره) به حال اول خود باز می‌گردانیده می‌شویم؟!
آیا هنگامی‌که استخوان‌های پوسیده‌ای شدیم (و به خاک تبدیل گشتیم، باز هم زنده می‌شویم؟!)».
گویند: «(اگر چنین وعده‌ای درست باشد) آنگاه آن بازگشتی زیانبار است!».
پس آن (بازگشت) تنها با یک بانگ مهیب است!
پس ناگهان همگی بر عرصۀ زمین (محشر) ظاهر می‌شوند.
(ای پیامبر) آیا داستان موسی به تو رسیده است؟!
آنگاه که پروردگارش او را در وادی مقدس «طوی» ندا داد (و فرمود:).
به سوی فرعون برو، که او طغیان کرده است.
پس به او بگو: «آیا می‌خواهی پاکیزه شوی؟!
و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم، آنگاه (از او) بترسی، (و فرمانبردار شوی).
پس (موسی) معجزه‌ای بزرگ را به او نشان داد.
اما او تکذیب کرد و عصیان ورزید.
سپس پشت کرد و به کوشش و تلاش (علیه او) پرداخت.
پس (قومش را) جمع کرد و ندا داد.
و آنگاه گفت: «من پروردگار برتر شما هستم».
پس الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.
بی‌گمان در این (واقعه)، عبرتی است برای کسی‌که (از الله) می‌ترسد.
آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) سخت‌تر است یا آسمان که (الله) آن را بنا کرد؟
سقف آن را برافراشت، پس به آن شکل و نظم داد.
و شبش را تاریک، و روزش را روشن گردانید.
و زمین را بعد از آن گسترانید.
و از آن آب (چشمه‌ها و چاه‌ها) و چراگاهش را بیرون آورد.
و کوه‌ها را محکم و استوار (بر روی زمین) قرار داد.
(همۀ این‌ها) برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
پس هنگامی‌که (آن) حادثۀ بزرگ (قیامت) فرا رسد،
در آن روز انسان (تمام اعمال و) تلاش‌های خود را به یاد آورد.
و جهنم برای هر بیننده آشکار می‌شود.
پس آن کس که طغیان (و سرکشتی) کرده باشد.
و زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح داده باشد.
پس بی ترید جهنم جایگاه اوست.
و اما کسی‌که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده، و نفس را از هوی (و هوس) باز داشته باش.
پس قطعاً بهشت جایگاه اوست.
(ای پیامبر) دربارۀ قیامت از تو می‌پرسند، که در چه زمانی واقع می‌شود؟
تو را با یادآوری این سخن چه کار است؟
(سر انجام و) منت‌های (علم) آن نزد پروردگار تو است.
(ای پیامبر) تو تنها بیم‌دهندۀ کسانی هستی که از آن می‌ترسند.
روزی‌که (کافران قیامت را) ببیند، (چنین احساس می‌کنند که) گویی (در دنیا) جز یک شامگاه یا چاشتگاه درنگ نکرده‌اند.
سورة النازعات
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (النَّازعات) من السُّوَر المكية، وقد افتُتحت بذكرِ الملائكة التي تَنزِع الأرواح؛ ليبعثَ اللهُ الناس بعد ذلك في يوم الطامَّة الكبرى؛ ليكونَ من اتقى في الجِنان، ويذهبَ من طغى وآثر الحياةَ الدنيا إلى الجحيم مأواه، وقد ذكَّرت السورةُ الكريمة بنِعَمِ الله على خَلْقه وقوَّته وقهره بعد أن بيَّنتْ إقامةَ الحُجَّة على الكافرين، كما أقام موسى عليه السلام الحُجَّةَ على فرعون بالإبلاغ.

ترتيبها المصحفي
79
نوعها
مكية
ألفاظها
179
ترتيب نزولها
81
العد المدني الأول
45
العد المدني الأخير
45
العد البصري
45
العد الكوفي
46
العد الشامي
45

- قوله تعالى: {يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ اْلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ٤٢ فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ} [النازعات: 42-43]:

عن عائشةَ رضي الله عنها، قالت: «كان النبيُّ صلى الله عليه وسلم يُسألُ عن الساعةِ حتى أُنزِلَ عليه: {يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ اْلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ٤٢ فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ} [النازعات: 42-43]». أخرجه الحاكم (3895).

* سورة (النَّازعات):

سُمِّيت سورة (النَّازعات) بذلك؛ لافتتاحها بقَسَمِ الله بـ(النَّازعات)؛ وهم: الملائكةُ الذين ينتزعون أرواحَ بني آدم.

1. مَشاهد اليوم الآخِر (١-١٤).

2. قصة موسى عليه السلام مع فرعون (١٥-٢٦).

3. لفتُ النظر إلى خَلْقِ السموات والأرض (٢٧-٣٣).

4. أحداث يوم القيامة (٣٤-٤١).

5. سؤال المشركين عن وقتِ الساعة (٤٢-٤٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /23).

يقول ابنُ عاشور رحمه الله: «اشتملت على إثباتِ البعث والجزاء، وإبطال إحالة المشركين وقوعَه، وتهويلِ يومه، وما يعتري الناسَ حينئذٍ من الوَهَلِ، وإبطال قول المشركين بتعذُّرِ الإحياء بعد انعدام الأجساد». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /59).