ترجمة سورة عبس

Farsi - Persian translation

ترجمة معاني سورة عبس باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation.

عبس


چهره درهم کشید, وروی بر گردانید,

از این که (عبد الله بن ام مکتوم) نابینا به نزدش آمد.

و (ای پیامبر) چه می دانی شاید که او پاک می شد.

یا پندگیرد, واین پند به او نفع می داد.

اما آن کس که مجد نیازی نمود.

پس تو به او روی من آوری,

در حالی که اگر او خود را (از کفر) پاک نسازد, چیزی بر تو نیست.

اما کسی شتابان به مراغ تو می آید.

و او (از خدا) می ترسد.

پس تو از او غافل می شوی (وبه ار تو جه نمی کنی؟)

هرگز چنین نیست, بی گمان این (سوره) تذکر ویاد آوری است.

پس هرکس بخواهد از آن پند گیرد.

در صحیفه های پر ارزشی (ثبت) است.

بلند پایه وپاکیزه.

به دست (فرشتگان =) سفیران (وحی است).

بزرگوار ونیکو کار.

مرگ بر (این) انسان, چقدر نا سپاس است؟!

(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟

او را از نطفه ای (نا چیز) آفریده است, آنگاه او را موزون ساخت.

سپس راه را برای او آسان نمود.

آنگاه (بعد از پایان عمر) او را میراند, پس او را در قبر (پنهان) کرد.

سپس هرگاه که بخواهد او را (زیاده می کند و از قبر) بر می انگیزد.

هرگز چنین نیست, (که او می پندارد) او هنوز آنچه را که (خدا) فرمان داده, به جای نیاورده است.

پس انسان باید به غذای خود بنگرد.

بی گمان ما آب فراوان (از آسمان) فروریختیم.

سپس زمین را به نیکی شگافتیم.

آنگاه در آن دانه (های فراون) رویاندیم.

وانگور وسبزی (بسیار).

و زیتون ونخل.

وبا غهایی (ابنوه و) پردرخت.

و(انواع) میوه و علوفه (پدید آوردیم).

(همۀ اینها) برای بهره گیری شما وچهار یایانتان است.

پس هنگامی که (آن) صدای مهیب (قیامت) فرا رسد.

روزی که انسان از برادرش می گریزد.

واز ما درش و از پدرش.

واز زنش وفرزندانش (نیز می گریزد).

در آن روز هرکس را کاری است که اورا به خود مشغولش دارد.

چهره هایی در آن روز گشاده وروشن است.

خندان وشاد است.

وچهره هایی در آن روز غبار آلود است.

سیاهی (وتاریکی) آنهارا پوشانده است.

اینان همان کافران فاجرند.
سورة عبس
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (عبَسَ) من السُّوَر المكية، وقد نزلت في عتابِ الله نبيَّه صلى الله عليه وسلم في إعراضه عن ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى، بسبب انشغاله مع صناديدِ قريش، وهذا العتاب لتعليم النبي صلى الله عليه وسلم المقارنةَ بين المصالح والمفاسد، وإعلاءٌ من شأن النبي صلى الله عليه وسلم، كما جاءت السورة على ذكرِ آيات الله ونِعَمه على خَلْقِه؛ مذكِّرةً إياهم بيوم (الصاخَّة)، حين ينقسم الناس إلى أهل جِنان، وأهل نيران.

ترتيبها المصحفي
80
نوعها
مكية
ألفاظها
133
ترتيب نزولها
24
العد المدني الأول
42
العد المدني الأخير
42
العد البصري
41
العد الكوفي
42
العد الشامي
40

* قوله تعالى: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ١ أَن جَآءَهُ اْلْأَعْمَىٰ ٢ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ٣ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ اْلذِّكْرَىٰٓ} [عبس: 1-4]:

عن عُرْوةَ، عن عائشةَ أمِّ المؤمنين رضي الله عنها، قالت: «أُنزِلتْ في ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى»، قالت: «أتى النبيَّ ﷺ، فجعَلَ يقولُ: يا نبيَّ اللهِ، أرشِدْني! قالت: وعند النبيِّ ﷺ رجُلٌ مِن عُظَماءِ المشركين، فجعَلَ النبيُّ ﷺ يُعرِضُ عنه، ويُقبِلُ على الآخَرِ، فقال النبيُّ ﷺ: «يا فلانُ، أتَرى بما أقولُ بأسًا؟»، فيقولُ: لا؛ فنزَلتْ: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1]». أخرجه ابن حبان (٥٣٥).

* سورة (عبَسَ):

سُمِّيت سورة (عبَسَ) بذلك؛ لقوله تعالى في أولها: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1].

1. عتابُ المُحبِّ (١-١٦).

2. تفكُّر وتدبُّر (١٧-٣٢).
3. يومَك.. يومَك (٣٣-٤٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /41).

عتابُ اللهِ نبيَّه صلى الله عليه وسلم عتابَ المُحبِّ؛ لتزكيةِ نفس النبي صلى الله عليه وسلم، ولتعليمه الموازنةَ بين مراتبِ المصالح والمفاسد، وفي حادثةِ عُبُوسِه صلى الله عليه وسلم في وجهِ الأعمى أوضَحُ الدلالة على ذلك.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /157)، "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /102).