ترجمة سورة عبس

Polish - Polish translation

ترجمة معاني سورة عبس باللغة البولندية من كتاب Polish - Polish translation.


Zachmurzył się i odwrócił,

Bo przyszedł do niego niewidomy.

Skąd możesz wiedzieć? może on się oczyści

Albo pomyśli o napomnieniu i to przypomnienie przyniesie mu korzyść.

Jeśli kto jest bogaty,

To ty się nim interesujesz;

A mało się troszczysz o to, iż on się nie oczyszcza.

Lecz od tego, kto przychodzi do ciebie przepełniony gorliwością

I jest pełen bojaźni

- ty się odsuwasz.

Ależ nie! To jest przecież napomnienie;

- I kto zechce; to je sobie przypomni! -

Ono jest na czcigodnych kartach,

Wyniosłych i oczyszczonych

Przez ręce pisarzy,

Szlachetnych, sprawiedliwych.

Niech zginie człowiek! Jakże on jest niewdzięczny!

Z czego On go stworzył?

On go stworzył z kropli spermy i wyznaczył jego los;

On go stworzył z kropli spermy i wyznaczył jego los;

Potem On sprowadza jego śmierć i każe pochować go w grobie.

Potem On wskrzesi go, kiedy zechce.

Ależ nie! On nie wypełnia tego, co Bóg mu nakazał.

Niech spojrzy człowiek na swe pożywienie!

Jak wylaliśmy wodę obficie,

Potem spowodowaliśmy popękanie ziemi

I sprawiliśmy, iż wyrosły na niej ziarna,

Winna latorośl i trzcina cukrowa,

Drzewa oliwne i drzewa palmowe,

I ogrody bujnie rosnące,

I owoce, i pastwiska

- to na używanie dla was i dla waszych trzód.

A kiedy przyjdzie huk ogłuszający,

W tym Dniu, kiedy człowiek będzie uciekał od swego brata,

Od swojej matki i od swojego ojca,

Od swojej towarzyszki i od swoich synów

- tego Dnia każdy człowiek będzie zajęty tylko swoją sprawą!

Tego Dnia będą twarze jaśniejące,

Uśmiechnięte i rozradowane.

Tego Dnia będą twarze pokryte pyłem,

Okryte ciemnością.

Ci zaś to niewierni i rozpustnicy.
سورة عبس
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (عبَسَ) من السُّوَر المكية، وقد نزلت في عتابِ الله نبيَّه صلى الله عليه وسلم في إعراضه عن ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى، بسبب انشغاله مع صناديدِ قريش، وهذا العتاب لتعليم النبي صلى الله عليه وسلم المقارنةَ بين المصالح والمفاسد، وإعلاءٌ من شأن النبي صلى الله عليه وسلم، كما جاءت السورة على ذكرِ آيات الله ونِعَمه على خَلْقِه؛ مذكِّرةً إياهم بيوم (الصاخَّة)، حين ينقسم الناس إلى أهل جِنان، وأهل نيران.

ترتيبها المصحفي
80
نوعها
مكية
ألفاظها
133
ترتيب نزولها
24
العد المدني الأول
42
العد المدني الأخير
42
العد البصري
41
العد الكوفي
42
العد الشامي
40

* قوله تعالى: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ١ أَن جَآءَهُ اْلْأَعْمَىٰ ٢ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ٣ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ اْلذِّكْرَىٰٓ} [عبس: 1-4]:

عن عُرْوةَ، عن عائشةَ أمِّ المؤمنين رضي الله عنها، قالت: «أُنزِلتْ في ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى»، قالت: «أتى النبيَّ ﷺ، فجعَلَ يقولُ: يا نبيَّ اللهِ، أرشِدْني! قالت: وعند النبيِّ ﷺ رجُلٌ مِن عُظَماءِ المشركين، فجعَلَ النبيُّ ﷺ يُعرِضُ عنه، ويُقبِلُ على الآخَرِ، فقال النبيُّ ﷺ: «يا فلانُ، أتَرى بما أقولُ بأسًا؟»، فيقولُ: لا؛ فنزَلتْ: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1]». أخرجه ابن حبان (٥٣٥).

* سورة (عبَسَ):

سُمِّيت سورة (عبَسَ) بذلك؛ لقوله تعالى في أولها: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1].

1. عتابُ المُحبِّ (١-١٦).

2. تفكُّر وتدبُّر (١٧-٣٢).
3. يومَك.. يومَك (٣٣-٤٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /41).

عتابُ اللهِ نبيَّه صلى الله عليه وسلم عتابَ المُحبِّ؛ لتزكيةِ نفس النبي صلى الله عليه وسلم، ولتعليمه الموازنةَ بين مراتبِ المصالح والمفاسد، وفي حادثةِ عُبُوسِه صلى الله عليه وسلم في وجهِ الأعمى أوضَحُ الدلالة على ذلك.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /157)، "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /102).