ترجمة سورة عبس

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني سورة عبس باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - حسين تاجي.
من تأليف: د. حسين تاجي كله داري .

چهره درهم کشید، و روی بر گردانید،
از این‌که (عبد الله بن ام مکتوم) نابینا به نزدش آمد.
و (ای پیامبر) چه می‌دانی شاید که او پاک می‌شد.
یا پندگیرد، و این پند به او نفع می‌داد.
اما آن کس که مجد نیازی نمود.
پس تو به او روی می‌آوری،
در حالی‌که اگر او خود را (از کفر) پاک نسازد، چیزی بر تو نیست.
اما کسی شتابان به سراغ تو می‌آید.
و او (از الله) می‌ترسد.
پس تو از او غافل می‌شوی (و به او توجه نمی‌کنی؟)
هرگز چنین نیست، بی‌گمان این (سوره) تذکر و یاد آوری است.
پس هرکس بخواهد از آن پند گیرد.
در صحیفه‌‌های پر ارزشی (ثبت) است.
بلند پایه و پاکیزه.
به دست (فرشتگان =) سفیران (وحی است).
بزرگوار و نیکوکار.
مرگ بر (این) انسان، چقدر ناسپاس است؟!
(الله) او را از چه چیز آفریده است؟
او را از نطفۀ (ناچیز) آفریده است، آنگاه او را موزون ساخت.
سپس راه را برای او آسان نمود.
آنگاه (بعد از پایان عمر) او را میراند، پس او را در قبر (پنهان) کرد.
سپس هرگاه که بخواهد او را (زیاده می‌کند و از قبر) بر می‌انگیزد.
هرگز چنین نیست، (که او می‌پندارد) او هنوز آنچه را که (الله) فرمان داده، به‌جای نیاورده است.
پس انسان باید به غذای خود بنگرد.
بی‌گمان ما آب فراوان (از آسمان) فرو ریختیم.
سپس زمین را به نیکی شکافتیم.
آنگاه در آن دانه (های فراوان) رویاندیم.
و انگور و سبزی (بسیار).
و زیتون و نخل.
و باغ‌هایی (انبوه و) پردرخت.
و (انواع) میوه و علوفه (پدید آوردیم).
(همۀ این‌ها) برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.
پس هنگامی‌که (آن) صدای مهیب (قیامت) فرا رسد.
روزی‌که انسان از برادرش می‌گریزد.
و از مادرش و از پدرش.
و از زنش و فرزندانش (نیز می‌گریزد).
در آن روز هرکس را کاری است که او را به خود مشغولش دارد.
چهره‌هایی در آن روز گشاده و روشن است.
خندان و شاد است.
و چهره‌هایی در آن روز غبار آلود است.
سیاهی (و تاریکی) آن‌ها را پوشانده است.
اینان همان کافران فاجرند.
سورة عبس
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (عبَسَ) من السُّوَر المكية، وقد نزلت في عتابِ الله نبيَّه صلى الله عليه وسلم في إعراضه عن ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى، بسبب انشغاله مع صناديدِ قريش، وهذا العتاب لتعليم النبي صلى الله عليه وسلم المقارنةَ بين المصالح والمفاسد، وإعلاءٌ من شأن النبي صلى الله عليه وسلم، كما جاءت السورة على ذكرِ آيات الله ونِعَمه على خَلْقِه؛ مذكِّرةً إياهم بيوم (الصاخَّة)، حين ينقسم الناس إلى أهل جِنان، وأهل نيران.

ترتيبها المصحفي
80
نوعها
مكية
ألفاظها
133
ترتيب نزولها
24
العد المدني الأول
42
العد المدني الأخير
42
العد البصري
41
العد الكوفي
42
العد الشامي
40

* قوله تعالى: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ١ أَن جَآءَهُ اْلْأَعْمَىٰ ٢ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ٣ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ اْلذِّكْرَىٰٓ} [عبس: 1-4]:

عن عُرْوةَ، عن عائشةَ أمِّ المؤمنين رضي الله عنها، قالت: «أُنزِلتْ في ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى»، قالت: «أتى النبيَّ ﷺ، فجعَلَ يقولُ: يا نبيَّ اللهِ، أرشِدْني! قالت: وعند النبيِّ ﷺ رجُلٌ مِن عُظَماءِ المشركين، فجعَلَ النبيُّ ﷺ يُعرِضُ عنه، ويُقبِلُ على الآخَرِ، فقال النبيُّ ﷺ: «يا فلانُ، أتَرى بما أقولُ بأسًا؟»، فيقولُ: لا؛ فنزَلتْ: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1]». أخرجه ابن حبان (٥٣٥).

* سورة (عبَسَ):

سُمِّيت سورة (عبَسَ) بذلك؛ لقوله تعالى في أولها: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1].

1. عتابُ المُحبِّ (١-١٦).

2. تفكُّر وتدبُّر (١٧-٣٢).
3. يومَك.. يومَك (٣٣-٤٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /41).

عتابُ اللهِ نبيَّه صلى الله عليه وسلم عتابَ المُحبِّ؛ لتزكيةِ نفس النبي صلى الله عليه وسلم، ولتعليمه الموازنةَ بين مراتبِ المصالح والمفاسد، وفي حادثةِ عُبُوسِه صلى الله عليه وسلم في وجهِ الأعمى أوضَحُ الدلالة على ذلك.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /157)، "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /102).