ترجمة سورة عبس

الترجمة الأورومية

ترجمة معاني سورة عبس باللغة الأورومية من كتاب الترجمة الأورومية.
من تأليف: غالي ابابور اباغونا .

Fuula guuree gara gale
Sababa jaamaan isatti dhufeef.
Maaltu si beeksise? Qulqullaa’uun isaa ni kajeelama
Yookiin gorfameeti gorsi isa fayyaddi.
Nama duroome immoo,
Ati [akka amananuuf jecha] gara isaa gara galta.
Haala qulqullaa'uu dhiisuun isaa homaa sirra hin jirreen.
Nama fiigaa sitti dhufe immoo,
Kan Rabbiin sodaatu ta’ee,
Ati isa irraa dagatta.
Dhorgami! Isheen gorsa.
Nama fedhetu isa (Qur'aana) yaadata.
Galmeewwan kabajamtuu keessa jira.
Ol fuudhamtuu, qulqulleeffamtuu (keessa jira).
Harka barressitootaa (maleykotaa) jira.
Kabajamoo, ajajamtoota (harka jira).
Namni abaarame! Sila maaltu isa kafarsiise?
(Rabbiin) waan akkamii irraa isa uume? (hin xiinxaluu?)
Bishaan saalaa irraa isa uumeeti, ergasii isa sirreesse.
Ergasii karaa (inni ittiin dhalatu) isaaf laaffise.
Ergasii isa ajjeeseti isa awwaalchise.
Ergasii yeroo fedhe isa kaasa.
Dhugumatti, (namni) waan Rabbiin isa ajaje ammallee hin raawwanne.
Namni gara nyaata isaa haa ilaalu.
Nuti bishaan buusiinsa baay’inaan buufne.
Ergasii dachii dhodhoosiinsa dhodhoofne.
 Achumaan Ishee keessatti firii magarsine.
Inabaafi margas,
Zeytunaafi muka timiraas,
Ashaakiltiilee muka baay’atanis,
Fuduraafi kaloo [akka nuti uumne haa ilaalu].
Isiniifi beylada keessanis qanansiisuuf.
Yeroo gurra duuchituun (Qiyaamaan)dhufte,
Guyyaa namni obboleessa isaa irraa dheessu,
Haadha isaatiifi abbaa isaa irraas,
Niitii isaatiifi ijoollee isaa irraas (baqatu san dhufti).
Nama Isaan irraa ta’e hundaaf guyyaa sana dhimma isa duroomsutu jira.
Fuulli gariin guyyaa san ni ifti.
Kolfituu, gammadduudha.
Fuulli gariin immoo guyyaa san dhukkeetu (quttootu) irra jira.
Gurraachinni ishee haguuga.
Isaan sun warra Rabbitti kafaranii, balleessa hojjataniidha.
سورة عبس
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (عبَسَ) من السُّوَر المكية، وقد نزلت في عتابِ الله نبيَّه صلى الله عليه وسلم في إعراضه عن ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى، بسبب انشغاله مع صناديدِ قريش، وهذا العتاب لتعليم النبي صلى الله عليه وسلم المقارنةَ بين المصالح والمفاسد، وإعلاءٌ من شأن النبي صلى الله عليه وسلم، كما جاءت السورة على ذكرِ آيات الله ونِعَمه على خَلْقِه؛ مذكِّرةً إياهم بيوم (الصاخَّة)، حين ينقسم الناس إلى أهل جِنان، وأهل نيران.

ترتيبها المصحفي
80
نوعها
مكية
ألفاظها
133
ترتيب نزولها
24
العد المدني الأول
42
العد المدني الأخير
42
العد البصري
41
العد الكوفي
42
العد الشامي
40

* قوله تعالى: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ١ أَن جَآءَهُ اْلْأَعْمَىٰ ٢ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ٣ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ اْلذِّكْرَىٰٓ} [عبس: 1-4]:

عن عُرْوةَ، عن عائشةَ أمِّ المؤمنين رضي الله عنها، قالت: «أُنزِلتْ في ابنِ أمِّ مكتومٍ الأعمى»، قالت: «أتى النبيَّ ﷺ، فجعَلَ يقولُ: يا نبيَّ اللهِ، أرشِدْني! قالت: وعند النبيِّ ﷺ رجُلٌ مِن عُظَماءِ المشركين، فجعَلَ النبيُّ ﷺ يُعرِضُ عنه، ويُقبِلُ على الآخَرِ، فقال النبيُّ ﷺ: «يا فلانُ، أتَرى بما أقولُ بأسًا؟»، فيقولُ: لا؛ فنزَلتْ: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1]». أخرجه ابن حبان (٥٣٥).

* سورة (عبَسَ):

سُمِّيت سورة (عبَسَ) بذلك؛ لقوله تعالى في أولها: {عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ} [عبس: 1].

1. عتابُ المُحبِّ (١-١٦).

2. تفكُّر وتدبُّر (١٧-٣٢).
3. يومَك.. يومَك (٣٣-٤٢).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (9 /41).

عتابُ اللهِ نبيَّه صلى الله عليه وسلم عتابَ المُحبِّ؛ لتزكيةِ نفس النبي صلى الله عليه وسلم، ولتعليمه الموازنةَ بين مراتبِ المصالح والمفاسد، وفي حادثةِ عُبُوسِه صلى الله عليه وسلم في وجهِ الأعمى أوضَحُ الدلالة على ذلك.

ينظر: "مصاعد النظر للإشراف على مقاصد السور" للبقاعي (3 /157)، "التحرير والتنوير" لابن عاشور (30 /102).