ترجمة سورة الواقعة

Albanian - Albanian translation

ترجمة معاني سورة الواقعة باللغة الألبانية من كتاب Albanian - Albanian translation.


E kur të ngjajë ndodhia (kijameti).

Realitetin e asaj ndodhie nuk a kush që do ta përgënjeshtrojë.

Ajo ëshë që rrëzon, është që grit (lart).

(ajo ndodh) Kur toka tundet me dridhje të forta.

E kodrat shkapërderdhën e bëhen copë e thërmi.

E bëhen pluhur i shpërndarë.

Dhe ju të ndaheni në tri grupe.

E ata të djathtit, kush janë ata të djathtit se?

Po të majtit, kush janë ata të majtit?

Ndërsa të përparmit janë të dalluar (janë në ballë).

Ata pra, janë më të afruarit (te Zoti).

Janë në Xhennetet e begatshme.

(ata janë) Shumë prej (popujve) të hershmëve.

E janë pak prej të mëvonshmëve.

Janë në shtretër të qendisur me ar.

Të mbështetur në to përballë njëri-tjetrit.

Atyre u shërbejnë djelmosha të gjithmonshëm.

Me gastare, me ibrigë dhe me gota të mbushura plot prej burimit.

Prej së cilës pije (vere) as nuk i dhemb koka, as nuk dehen.

Edhe pemë sipas dëshirës së tyre.

Edhe mish shpezësh, cilin ta duan.

Dhe (gratë e tyre janë) hyri symëdha.

Si të ishim inxhi të ruajtura.

Shpërblim për atë, që ata punuan.

Aty nuk dëgjojnë fjalë të këqija as që janë mëkat (gënjeshtër).

Vetëm thënie: selam pas selami.

E për sa u përket atyre të djathtëve, çka është gjendja e të djathtëve?

Janë nën drunj të pemëve pa therra (pa gjemba).

Të bananeve me fruta palë-palë.

Nën hije të përhershme.

Pranë ujit rrjedhës.

Edhe ndër pemë shumë llojesh.

Që as nuk ndërprehen, as nuk janë të ndaluara.

Edhe shtretër të lartë (ose gra të larta).

Ne i kemi krijuar ato në një krijim të ri (formë të re).

Dhe ato i kemi bërë virgjëresha.

Të dashuruara (për burrat e vet), të një moshe.

(Ato janë) për ata të djathtët.

(Të djathtët) Janë shumë nga të parët (të hershmit).

Janë shmë nga më të vonshmit.

E të majtit, ç’është puna e të majtëve?

Janë në vapë të zjarrit dhe në ujë të valë.

Dhe në errësirë tymi.

As e freskët e as e këndshme.

Ata përpara kësajkanë qenë të dhënë pas komoditetit (qejfeve).

Dhe ata ishin vazhdimisht në mëkatin e madh.

Dhe ishin që thonin: “A pasi të vdesim, të bëhemi dhe e eshtra të kalbur, njëmend do të ringjallemi?

A edhe prindërit tanë të hershëm?

Thuaj: “Edhe të parët edhe të fundit!”

Kemi për t’u tubuar në një ditë të caktuar!

Pastaj ju, o të humbur e gënjeshtarë!

Keni për të ngrënë prej pemës Zekumë!

Prej saj keni për t’i mbushur barqet!

E menjëherë pas do të pini pre ujit t vluar!

Do të pini si deveja e etshme!”

Kjo është mirëseardhja e tyre ditën e gjykimit.

Ne u kemi krijuar juve, e përse nuk pranoni (ringjalljen)?

A më tregoni për farën që e dredhni,

A ju e krijoni atë, apo Ne jemi që e krijojmë?

Ne e kemi caktuar (dhe barazuar) ndërmjet jush vdekjen dhe Ne nuk ka kush që mund të na pengojë.

Që t’ju zëvendësojë me ë tjerë si ju dhe t’ju krijojmë rishtazi siç nuk dini ju.

Ju e keni të njohur zanafillën e parë, e përse nuk mendoni.

A nuk e shihni atë që e mblidhni?

A ju e bëni të mbijë ajo, apo Ne e bëjmë të mbijë?

Sikur Ne të dëshironim, do ta bënim atë të thyer (të shkatërruar) e ju do të mbeteshit gjithmonë të habitur (duke thënë).

S’ka dyshim se ne mbetëm të dëmtuar.

Po jo, ne mbetëm pa të (të varfëruar).

A e shihni ujin që po e pini?

A ju e lëshoni atë prej reve, apo Ne jemi që e lëshojmë?

Sikur Ne të dëshirojmë, e bëjmë atë të njelmët, përse nuk falënderoni?

A e keni parë zjarrin që ju e ndizni?

A ju krijuat drurin e tij, apo Ne jemi krijues?

Ne e bëmë atë si përkujtim (për zjarrin e Xhehennemit) dhe të nevojshëm për ata në vende të pabanuara (në shkretërirë).

Pra, ti lartësoje emrin e Zoti tënd të madh.

Betohem në shuarjen (përëndimin) e yjeve.

E ai është betim imadh, sikur ta dini!

Se me të vërtetë ai është Kur’an i famshëm.

Është në një libër të ruajtur.

Atë nuk e prek kush, vetëm të pastrit (melaiket).

Është i zbritur prej Zotit të botëve.

A, ndaj këtij ligjërimi (Kur’ani) ju jeni që e gënjeni.

Dhe falënderimi për furnizimin tuaj, ju jeni që e gënjeni.

Përse, pra kur arrin shpirti në fyt.

E ju në atë moment shikoni (se ç’po i ngjet).

E Ne jemi më afër te se ju, por ju nuk shihni.

Dhe përse, nëse ju nuk jeni përgjegjës (për vepra),

(Përse) Nuk e ktheni atë (shpirtin të mos dalë).

E nëse ai (i vdekuri) është prej të afërmëve (të Zotit).

Ai ka (te Zoti) kënaqësi, furnizim të mirë dhe Xhennet të begatshëm.

Po në qoftë se është nga të djathtët?

Pra, ty të qoftë se selam prej të djathtëve (i thuhet).

E në qoftë se është prej gënjeshtarëve të humbur,

Mirëseardhja e tyre është pritje me ujë të valë.

Dhe djegie nga zjarri i Xhehennemit.

E s’ka dyshim se kjo është ajo e vërteta e sigurt.

Pra ti lartëso Zotin tënd të madhëruar
سورة الواقعة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الواقعة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (طه)، وقد جاءت بتذكيرِ الناس بوقوع يوم القيامة؛ للدَّلالة على عظمة الله عز وجل، وترهيبًا لهم من مخالفة أوامره، ودعوةً لهم إلى اتباع الدِّين الحق وتركِ الباطل، وخُتمت السورة الكريمة بتعظيمِ القرآن، وصدقِ أخباره وما جاء به، وقد أُثر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لها في صلاة الفجر.

ترتيبها المصحفي
56
نوعها
مكية
ألفاظها
380
ترتيب نزولها
46
العد المدني الأول
99
العد المدني الأخير
99
العد البصري
97
العد الكوفي
96
العد الشامي
99

* قوله تعالى: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ ٧٥ وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ٧٦ إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٞ كَرِيمٞ ٧٧ فِي كِتَٰبٖ مَّكْنُونٖ ٧٨ لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا اْلْمُطَهَّرُونَ ٧٩ تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ اْلْعَٰلَمِينَ ٨٠ أَفَبِهَٰذَا اْلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ٨١ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 75-82]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «مُطِرَ الناسُ على عهدِ النبيِّ ﷺ، فقال النبيُّ ﷺ: «أصبَحَ مِن الناسِ شاكرٌ، ومنهم كافرٌ، قالوا: هذه رحمةُ اللهِ، وقال بعضُهم: لقد صدَقَ نَوْءُ كذا وكذا»، قال: فنزَلتْ هذه الآيةُ: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ} [الواقعة: 75]، حتى بلَغَ: {وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 82]». أخرجه مسلم (٧٣).

* سورة (الواقعة):

سُمِّيت هذه السورة بـ(الواقعة)؛ لافتتاحِها بهذا اللفظ، ولتسميةِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم لها بذلك:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

و(الواقعةُ): اسمٌ من أسماءِ يوم القيامة.

* سورة (الواقعة) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

* أُثِر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لسورة (الواقعة) في صلاة الفجر:

عن جابرِ بن سَمُرةَ رضي الله عنه، قال: «كان رسولُ اللهِ ﷺ يُصلِّي الصَّلواتِ كنَحْوٍ مِن صلاتِكم التي تُصَلُّون اليومَ، ولكنَّه كان يُخفِّفُ، كانت صَلاتُه أخَفَّ مِن صَلاتِكم، وكان يَقرأُ في الفجرِ الواقعةَ، ونحوَها مِن السُّوَرِ». أخرجه أحمد (٢٠٩٩٥).

1. تحقيق القيامة (١-٥٦).

2. دلائلُ البعث والجزاء (٥٧-٧٤).

3. تعظيم القرآن، وصدقُ أخباره (٧٥-٩٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /598).

مقصدُ سورة (الواقعة) هو التذكيرُ بوقوع يوم القيامة وهَوْلِه، ووصفُ ما يحدُثُ به؛ لتخويف الناس وترهيبهم من معصية الله عز وجل ومخالفة أمره، وفي ذلك دعوةٌ لهم للرجوع إلى الحق، والاستجابة لأمر الله.

ويُبيِّن ابن عاشور محورَها فيقول: «هو التذكيرُ بيوم القيامة، وتحقيق وقوعه.

ووصفُ ما يَعرِض لهذا العالَمِ الأرضي عند ساعة القيامة.

ثم صفة أهل الجنة وبعض نعيمهم.

وصفة أهل النار وما هم فيه من العذاب، وأن ذلك لتكذيبهم بالبعث.

وإثبات الحشر والجزاء.

والاستدلال على إمكان الخَلْق الثاني بما أبدعه الله من الموجودات بعد أن لم تكن.

والاستدلال بدلائل قدرة الله تعالى.

والاستدلال بنزعِ الله الأرواحَ من الأجساد والناس كارهون لا يستطيع أحدٌ مَنْعَها من الخروج، على أن الذي قدَرَ على نزعها بدون مُدافعٍ قادرٌ على إرجاعها متى أراد على أن يُمِيتَهم.

وتأكيد أن القرآن منزلٌ من عند الله، وأنه نعمةٌ أنعم الله بها عليهم فلم يشكروها، وكذَّبوا بما فيه». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (27 /280).