ترجمة سورة الواقعة

Mahmud Muhammad Abduh - Somali translation

ترجمة معاني سورة الواقعة باللغة الصومالية من كتاب Mahmud Muhammad Abduh - Somali translation.


Markay Qiyaamadu dhacdo.

Dhiciddaas wax beenin ma jiro (markay arkaan).

Waana (mid) hoos u dhiga kor u dhiga ah.

Marka la gilgilo Dhulka gilgilid.

Buurahana la riqdo.

Oy noqoto boodh Firdhisan.

Ood ahaataan Saddex nooc, (markaasaa dadka la soo bixin).

Kuwa midigta mari (waa Ehlu-Jannehee), ma taqaan kuwa midigta mari.

Iyo kuwa bidixda mari (waa ehluNaarkee) ma taqaan kuwa Bidixda mari.

Iyo kuwii aad u hormaray.

Waa kuwa Eebe dhaweeyay.

Waxayna gali Jannooyin Nicma leh.

Waana Koox ka mid ah kuwii hore.

Iyo wax yar oo ka mid ah kuwii dambeeyay.

Sariiro Dahab laga sameeyay yayna ku sugnaan.

Oy kuna dangiigsan korkeeda iyagoo is qaabili.

Waxaa la dhex wareegi wiilal waari.

Koobab iyo kildhiyo iyo weel uu ka buuxo macaan socda.

Madax xanuun iyo caqlitagid midna ma leh.

Faakihaday «khudaartay» doonaanna way heli.

Iyo Hilib Shimbir oo kay rabaan ah.

Iyo Haween Janno oo Indha cadcad.

Ood mooddo Jawhar la ilaaliyay.

Waana abaalmarin waxay Camalfali jireen (oo wanaag ahaa).

Kumana maqlaan Jannada hadal micno darra iyo dambi midna.

Waxayse ku Maqli Salaan (dhexdooda ah).

Kuwa Midigta mari, Ma taqaan kuwa midigta.

Waxay heli Geedka Sidriga ah oon Qodax lahayn.

Iyo Geedka Dhalxiga ah oo buuxa.

Iyo Hoos joogta ah.

Iyo Biyo socda (goor walba).

Iyo Faakiha badan.

Oon la goynaynin lana reebaynin.

Iyo Gogol la koryeelay.

Annagaa ahaysiin (Da'yarayn Haweenka Jannada).

Kana dhigi kuwa aan la taaban.

Oy is jecelyihiin (Raggooda) simanna.

Liwa Midigta yaa muta (arrintaas).

Waana Koox kuwii hore ka mid ah.

Iyo Koox kuwa dambe ka mid ah.

Kuwa Bidixda mari, ma taqaan kuwa Bidixda.

Waxay ku sugnaan Naar daran iyo Biyo kulayl badan.

Iyo hoos madow oo wax guba.

Aan qaboobayn aragna fiicnayn.

Waxay ahaayeen arrintaas ka hor kuwo ku raaxaysta (Xumaanta).

Waxayna Daa'imi jireen dambi wayn.

Waxayna dhihi jireen ma markaan dhimanno oon Lafo iyo Carro noqonnaa lana soo bixin.

Ama Aabayaalkannagii horeeyay.

Waxaad dhahdaa kuwii horeeyay iyo kuwii dambeeyayba.

Waxaa loo soo kulmin Maalin la yaqaan (Qiyaamo).

Markaas Baadiyaalyahow Beeniyayaasha ah.

Waxaad wax ka cunaysaan Geed xun.

Aad kana buuxinaysaan Caloosha.

Waxaadna ku cabbaysaan Biyo kulayl badan.

Waxaadna u cabbaysaan sida Geel aad u ooman.

Kaasina waa waxa lagu soori (Gaalada) Maalinta abaalmarinta (Qiyamada).

(Eebe wuxuu yidhi) Annagaa idin abuurraye maxaad la rumaynwaydeen (soo bixinta).

Ka warrama Dhibicda aad tuuraysan «Manida».

Ma idinkaa abuura mase Annagaa abuurra,

Annaaa idinku eheynay Geerida, Ruux naga fakanna ma jiro.

Inaan idinku baddallo kuwo idin la mid ah oon idinka ahaysiinno waxaydaan aqoon.

Dhabahaanbaad u ogtihiin abuuriddii hore, maad wax xusuusataan.

Ka warrama waxaad beereysaan.

Ma idinkaa soo dhaliya mase Annagaa soo dhalinna.

Haddaan doonno waxaan ka dhigaynaa burbur (aan wax tarin) markaasaad yaabaysaan (murugoonaysaan).

(Idinkoo dhihi) Waa nala khasaariyay.

Mase waa nala hoojiyay.

Ka warrama Biyahaad cabbaysaan.

Ma idinkaa ka soo dajiyay Daruurta mase annakaa soo dajinnay.

Haddaan doonno waxaan ka yeelaynaa khadhaadh (aan la hollin karin) ee maad ku mahadisaan (Eebe).

Ka warrama Dabkaad Madagta ka shiddaan.

Ma idinkaa ahaysiiyay Geedkeeda mase annagaa ahaysiinnay.

Annagaa ka dhignay Dabka waano iyo nacfiga kuwa Safarka ah (iyo cidlada).

Ee waynee oo u Tasbiixso Magaca Eebaha wayn.

(Eebe wuxuu yidhi) Waxaan ku dhaartay halkay Xiddiguhu ku dhacaan (ku qarsoomaan).

Waana dhaar wayn haddaad ogtihiine.

Quraanku waa shay sharaf leh.

Wuxuuna ku suganyahay Kitaab la dhawray.

Mana taabto Ruuxan Daahir ahayn.

Waxaana soo dajiyay Eebaha Caalamka.

Ee ma Quraankan yaad beeninaysaan.

Ood ka yeeleysaan (mahaddii) Riqigiinna beenin (Xaqa).

Maxaydaan markay Naftu dhuunta gaadho.

Idinkuna aad fiirinaysaan (Ruuxa dhiman).

Annaguna aan idiinka dhawnahay, Laakiinse aydaan arkaynin.

Haddaad tihiin kuwa aan la soo bixinaynin.

Maad Nafta ku celisaan, haddaad Run sheegaysaan.

Hadduu ka mid yahay (Ruuxa dhiman) kuwa Eebe dhaweeyay.

Wuxuu heli naxariis iyo farax iyoJannada Naciima.

Hadduu yahay kuwa Midigta marina.

Nabadgalyaa u sugnaatay (iyo wanaag).

Hadduu yahay kuwa xaqa beeniyay ee dhumayna.

Wuxuu heli martiqaad iyo kulaylbadan.

Iyo galidda Naarta Jaxiimo.

Waxaad (la soo sheegay) waa run dhab ah.

Ee tasbiixso Magaca Eebaha wayn.
سورة الواقعة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الواقعة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (طه)، وقد جاءت بتذكيرِ الناس بوقوع يوم القيامة؛ للدَّلالة على عظمة الله عز وجل، وترهيبًا لهم من مخالفة أوامره، ودعوةً لهم إلى اتباع الدِّين الحق وتركِ الباطل، وخُتمت السورة الكريمة بتعظيمِ القرآن، وصدقِ أخباره وما جاء به، وقد أُثر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لها في صلاة الفجر.

ترتيبها المصحفي
56
نوعها
مكية
ألفاظها
380
ترتيب نزولها
46
العد المدني الأول
99
العد المدني الأخير
99
العد البصري
97
العد الكوفي
96
العد الشامي
99

* قوله تعالى: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ ٧٥ وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ٧٦ إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٞ كَرِيمٞ ٧٧ فِي كِتَٰبٖ مَّكْنُونٖ ٧٨ لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا اْلْمُطَهَّرُونَ ٧٩ تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ اْلْعَٰلَمِينَ ٨٠ أَفَبِهَٰذَا اْلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ٨١ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 75-82]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «مُطِرَ الناسُ على عهدِ النبيِّ ﷺ، فقال النبيُّ ﷺ: «أصبَحَ مِن الناسِ شاكرٌ، ومنهم كافرٌ، قالوا: هذه رحمةُ اللهِ، وقال بعضُهم: لقد صدَقَ نَوْءُ كذا وكذا»، قال: فنزَلتْ هذه الآيةُ: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ} [الواقعة: 75]، حتى بلَغَ: {وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 82]». أخرجه مسلم (٧٣).

* سورة (الواقعة):

سُمِّيت هذه السورة بـ(الواقعة)؛ لافتتاحِها بهذا اللفظ، ولتسميةِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم لها بذلك:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

و(الواقعةُ): اسمٌ من أسماءِ يوم القيامة.

* سورة (الواقعة) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

* أُثِر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لسورة (الواقعة) في صلاة الفجر:

عن جابرِ بن سَمُرةَ رضي الله عنه، قال: «كان رسولُ اللهِ ﷺ يُصلِّي الصَّلواتِ كنَحْوٍ مِن صلاتِكم التي تُصَلُّون اليومَ، ولكنَّه كان يُخفِّفُ، كانت صَلاتُه أخَفَّ مِن صَلاتِكم، وكان يَقرأُ في الفجرِ الواقعةَ، ونحوَها مِن السُّوَرِ». أخرجه أحمد (٢٠٩٩٥).

1. تحقيق القيامة (١-٥٦).

2. دلائلُ البعث والجزاء (٥٧-٧٤).

3. تعظيم القرآن، وصدقُ أخباره (٧٥-٩٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /598).

مقصدُ سورة (الواقعة) هو التذكيرُ بوقوع يوم القيامة وهَوْلِه، ووصفُ ما يحدُثُ به؛ لتخويف الناس وترهيبهم من معصية الله عز وجل ومخالفة أمره، وفي ذلك دعوةٌ لهم للرجوع إلى الحق، والاستجابة لأمر الله.

ويُبيِّن ابن عاشور محورَها فيقول: «هو التذكيرُ بيوم القيامة، وتحقيق وقوعه.

ووصفُ ما يَعرِض لهذا العالَمِ الأرضي عند ساعة القيامة.

ثم صفة أهل الجنة وبعض نعيمهم.

وصفة أهل النار وما هم فيه من العذاب، وأن ذلك لتكذيبهم بالبعث.

وإثبات الحشر والجزاء.

والاستدلال على إمكان الخَلْق الثاني بما أبدعه الله من الموجودات بعد أن لم تكن.

والاستدلال بدلائل قدرة الله تعالى.

والاستدلال بنزعِ الله الأرواحَ من الأجساد والناس كارهون لا يستطيع أحدٌ مَنْعَها من الخروج، على أن الذي قدَرَ على نزعها بدون مُدافعٍ قادرٌ على إرجاعها متى أراد على أن يُمِيتَهم.

وتأكيد أن القرآن منزلٌ من عند الله، وأنه نعمةٌ أنعم الله بها عليهم فلم يشكروها، وكذَّبوا بما فيه». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (27 /280).