ترجمة سورة الواقعة

الترجمة الكازاخية - مجمع الملك فهد

ترجمة معاني سورة الواقعة باللغة الكازاخية من كتاب الترجمة الكازاخية - مجمع الملك فهد.
من تأليف: خليفة الطاي .

Қиямет уақиғасы болған кезде,
Оның болуын өтірік деуші болмас.
(Ол) төмендетеді, жоғарлатады.
Сол уақытта жер тұтас сілкіндіріледі.
Таулар мүлде үгітіледі.
Ұшқан тозаңдай болады.
Сол уақытта сендер үш бөлімге бөлінесіңдер;
(Ғамал дәптері оңынан берілген) оңшылдар, нендей жақсы ол оңшылдар.
(Ғамал дәптері солынан берілген) солшылдар, нендей жаман ол солшылдар.
Озаттар алдынғы қатарда болады.
Міне солар, Аллаға жақын болғандар.
Ұжмақта нығметке бөленеді;
Бұрынғылардан көбірек.
Соңғылардан азырақ.
Безенген тақтар үстінде.
Олардың үстінде ерсілі-қарсылы отырады.
Оларға өзгермес жастар айналып, қызмет етеді;
Ағып жатқан арақтан толтырылған шелектер, құмандар және кәселерменен.
Ол; бас ауыртпайды да мас қылмайды.
Қалаған жемістері бар.
Көңілдері соққан құс еті бар.
Бота көз хұрлар бар.
Сақтаулы інжу сияқты.
Бұл істеген ғамалдарының сыйлығы.
Олар жаннатта бос не күнәлы сөз естімейді.
Бірақ "Сәлем, сәлем" деген сөзді ғана естиді.
Оңшылдар, ол оңшылдар нендей бақытты.
Олар тікенсіз сидыр (ағаштары);
Жемістері үсті-үстіне шоғырланған мұз (банан) ағаштарының,
Созылған көлеңкенің астында болады.
Сарқырап аққан су бар.
Мол жеміс бар;
Ешбір түгеп, үзілмейтін, ешкім қорымайтын,
Биік төсектерде болады.
Расында хұр қыздарын жаңадан жаратамыз. (Немесе жаннаттық әйелдерді қайтадан жаратамыз.Б.)
Оларды ер көрмеген қыздар етіп, жаратамыз.
Күйеуін сүйгіш құрдас болады.
Бұл айтылғандар, оңшылдар үшін болады.
Бір топ бұрынғылардан.
Бір топ соңғылардан.
Солшылдар, сол шолшылдар невдей сұмырай.
Олар ыстық бу, қайнар суда болады.
Қара түнек көлеңкеде болады.
Салқын да емес, жайлы да емес.
Өйткені олар, бұдан бұрын (дүниеде) тоң мойын әуесқорлар еді.
Зор күнәда қасарысушы еді.
"Өліп, топырақ және сүйектер болсақ та шын тірілеміз бе?",- дейді.
"Бұрынғы аталарымыз да тіріле ме?",- (дейді.)
(Мұхаммед Ғ.С.): "Сөзсіз бұрынғылар да, соңғылар да.",- де.
"Әлбетте, мәлім күнде белгілі орынға жиналады" (де.)
Сосын сендер әй адасқан өтірікшілер!
Әлбетте ағаштан, Заққұмнан жейсіңдер.
Одан қарындарыңды толтырасыңдар.
Оның үстіне қайнар судан ішесіңдер.
Шөлдеген түйеше, сіміресіңдер.
Міне олардың қиямет күнгі сыйлықтары.
Сендерді Біз жараттық. Сонда неге мойындамайсыңдар?
Сендер тамызған мәни суын көрдіңдер ме?
Оны сендер жаратасыңдар ма? Немесе Біз жаратмыз ба?
Біз араларыңда өлімді белгіледік. Бізден ешкім озалмайды.
Сендердің бейнелеріңді өзгертіп, сендер білмегенді жарата аламыз.
Расында бұрынғы жаратуды білесіңдер, ендеше түсінбейсіңдер ме?
Ал енді еккендеріңді көрдіңдер ме?
Оны сендер өсіресіңдер ме? Не Біз өсіреміз бе?
Егер қаласақ, оны қоқымға айналдырар едік. Сонда күңкілдесе берер едіңдер;
"Расында зиянға ұшырадық,"
"Тіпті мүлде бос қалдық" (дер едіңдер.)
Ішкен суларыңды көрдіңдер ме?
Оны бұлттан сендер жаудырасыңдар ма? Немесе Біз жаудырамыз ба?
Егер қаласақ оны ащы қылар едік. Ендеше, шүкір етпейсіңдер ме?
Жаққан оттарыңды көрдіңдер ме?
Оның ағашын сендер жараттыңдар ма? немесе Біз жараттық па?
Біз оны бір ескерткіш және жүргіншілер үшін пайдалы қылдық.
(Мұхаммед Ғ.С.) Ендеше Раббыңды ұлы атымен дәріпте.
Ал енді жұлдыздардың орындарына серт етемін.
Егер білсеңдер, ол, зор серт.
Шын мәнінде ол ардақты Құран.
Кітапта (Лаухы Махфүзда. Б.М.Р.) сақтаулы.
Оны тап-таза болғандар ғана ұстайды. (Дәретсіз кісі ұстамайды.)
Әлемдердің Раббы жақтан түсірілген.
Сендер осы сөзді құр көресіңдер ме?
Расында берген ризыққа шүкір етудің орнына оны жасынға шығарасыңдар ма? (Ж.)
Ал жан жұтқыншаққа келген кезде;
Сол уақытта сендер қарап қаласыңдар.
Негізінде ол өліп бара жатқанға Біз жақынырақпыз. Сендер көрмейсіңдер.
Ал сонда егер жазаланбайтын болсаңдар;
Егер шын айтсаңдар, оның жанын қайтарыңдаршы.
Ал егер өлген кісі, Аллаға жақындардан болса;
Сонда оған рахатты шаттық әрі нығметті ұжмақ бар.
Ал енді өлі оңшылдардан болса;
Саған оңшылдардан, "Сәлем" (делінеді.)
Егер өлі, жасынға шығарушы адасқандардан болса;
Сонда оның қонақ асысы, қайнар судан болады.
Әрі тозаққа салынады.
Сөзсіз міне анық шындық осы.
(Мұхаммед Ғ.С.) үлы Раббыңды атымен дәріпте.
سورة الواقعة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الواقعة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (طه)، وقد جاءت بتذكيرِ الناس بوقوع يوم القيامة؛ للدَّلالة على عظمة الله عز وجل، وترهيبًا لهم من مخالفة أوامره، ودعوةً لهم إلى اتباع الدِّين الحق وتركِ الباطل، وخُتمت السورة الكريمة بتعظيمِ القرآن، وصدقِ أخباره وما جاء به، وقد أُثر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لها في صلاة الفجر.

ترتيبها المصحفي
56
نوعها
مكية
ألفاظها
380
ترتيب نزولها
46
العد المدني الأول
99
العد المدني الأخير
99
العد البصري
97
العد الكوفي
96
العد الشامي
99

* قوله تعالى: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ ٧٥ وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ٧٦ إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٞ كَرِيمٞ ٧٧ فِي كِتَٰبٖ مَّكْنُونٖ ٧٨ لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا اْلْمُطَهَّرُونَ ٧٩ تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ اْلْعَٰلَمِينَ ٨٠ أَفَبِهَٰذَا اْلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ٨١ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 75-82]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «مُطِرَ الناسُ على عهدِ النبيِّ ﷺ، فقال النبيُّ ﷺ: «أصبَحَ مِن الناسِ شاكرٌ، ومنهم كافرٌ، قالوا: هذه رحمةُ اللهِ، وقال بعضُهم: لقد صدَقَ نَوْءُ كذا وكذا»، قال: فنزَلتْ هذه الآيةُ: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ} [الواقعة: 75]، حتى بلَغَ: {وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 82]». أخرجه مسلم (٧٣).

* سورة (الواقعة):

سُمِّيت هذه السورة بـ(الواقعة)؛ لافتتاحِها بهذا اللفظ، ولتسميةِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم لها بذلك:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

و(الواقعةُ): اسمٌ من أسماءِ يوم القيامة.

* سورة (الواقعة) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

* أُثِر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لسورة (الواقعة) في صلاة الفجر:

عن جابرِ بن سَمُرةَ رضي الله عنه، قال: «كان رسولُ اللهِ ﷺ يُصلِّي الصَّلواتِ كنَحْوٍ مِن صلاتِكم التي تُصَلُّون اليومَ، ولكنَّه كان يُخفِّفُ، كانت صَلاتُه أخَفَّ مِن صَلاتِكم، وكان يَقرأُ في الفجرِ الواقعةَ، ونحوَها مِن السُّوَرِ». أخرجه أحمد (٢٠٩٩٥).

1. تحقيق القيامة (١-٥٦).

2. دلائلُ البعث والجزاء (٥٧-٧٤).

3. تعظيم القرآن، وصدقُ أخباره (٧٥-٩٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /598).

مقصدُ سورة (الواقعة) هو التذكيرُ بوقوع يوم القيامة وهَوْلِه، ووصفُ ما يحدُثُ به؛ لتخويف الناس وترهيبهم من معصية الله عز وجل ومخالفة أمره، وفي ذلك دعوةٌ لهم للرجوع إلى الحق، والاستجابة لأمر الله.

ويُبيِّن ابن عاشور محورَها فيقول: «هو التذكيرُ بيوم القيامة، وتحقيق وقوعه.

ووصفُ ما يَعرِض لهذا العالَمِ الأرضي عند ساعة القيامة.

ثم صفة أهل الجنة وبعض نعيمهم.

وصفة أهل النار وما هم فيه من العذاب، وأن ذلك لتكذيبهم بالبعث.

وإثبات الحشر والجزاء.

والاستدلال على إمكان الخَلْق الثاني بما أبدعه الله من الموجودات بعد أن لم تكن.

والاستدلال بدلائل قدرة الله تعالى.

والاستدلال بنزعِ الله الأرواحَ من الأجساد والناس كارهون لا يستطيع أحدٌ مَنْعَها من الخروج، على أن الذي قدَرَ على نزعها بدون مُدافعٍ قادرٌ على إرجاعها متى أراد على أن يُمِيتَهم.

وتأكيد أن القرآن منزلٌ من عند الله، وأنه نعمةٌ أنعم الله بها عليهم فلم يشكروها، وكذَّبوا بما فيه». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (27 /280).