ترجمة سورة الواقعة

Tatar - Tatar translation

ترجمة معاني سورة الواقعة باللغة تتاري من كتاب Tatar - Tatar translation.

ﰡ

ﮃﮄﮅ ﰀ​


Әгәр вакыйга булачак кыямәт хәле вакыйга булса,
ﮇﮈﮉ ﰁ​

ул кыямәтнең вакыйга булуын ялганлаучы була алмас.
ﮋﮌ ﰂ​

Ул кыямәт Дөньяда тәкәбберләнеп динсез яшәгән кешеләрне түбән төшерүче вә Аллаһудан куркып түбәнчелек белән тотып яшәгән хак мөэминнәрне бөек дәрәҗәгә күтәрүчедер.
ﮎﮏﮐﮑ ﰃ​

Әгәр җирне каты хәрәкәтләндерү илә хәрәкәтләндерсә,
ﮓﮔﮕ ﰄ​

вә таулар каты тетелү илә тетелсәләр
ﮗﮘﮙ ﰅ​

алар чәчелгән тузан кеби булырлар.
ﮛﮜﮝ ﰆ​

Вә сез өч төрле сыйныф булырсыз.
ﮟﮠﮡﮢﮣ ﰇ​

Бер сыйныф уң тараф кешеләредер, уң тараф кешеләренең җәннәтләрдә хәлләре ни хуш яхшыдыр.
ﮥﮦﮧﮨﮩ ﰈ​

Вә икенче сыйныф сул тараф кешеләрдер, сул тараф кешеләрнең хәле җәһәннәмдә ни ямандыр.
ﮫﮬ ﰉ​

Дәхи бер сыйныф кешеләре яхшылыкта алга чыгучылардыр, ягъни Коръән белән гамәл кылып яхшылыкта һәрвакыт алда булырлар.
ﮮﮯ ﰊ​

Әнә шул кешеләр Аллаһуга якын вә хөрмәтле
ﮱﯓﯔ ﰋ​

Алар нигъмәт белән тулган җәннәтләрдәдер.
ﯖﯗﯘ ﰌ​

Ул Аллаһуга якын кешеләр әүвәлге кавемнәрдән бер җәмәгатьтер.
ﯚﯛﯜ ﰍ​

Дәхи соңгы кавемнәрдән аз гына бардыр.
ﯞﯟﯠ ﰎ​

Алтын көмеш вә җәүһәр белән тукылган диваннарда.
ﯢﯣﯤ ﰏ​

Бер-берсенә каршы булыр ул диванга таянган хәлләрендә.
ﭑﭒﭓﭔ ﰐ​

Алар тирәсендә хезмәт белән әйләнерләр мәңге яшь булгучы егетләр.
ﭖﭗﭘﭙﭚ ﰑ​

Тоткасыз кәсәләр вә борынлы комганнар һәм агып торган эчемлекләр тутырылган кәсәләр белән.
ﭜﭝﭞﭟﭠ ﰒ​

Ул эчемлекләр эчүдән башлары һич авыртмас һәм исермәсләр.
ﭢﭣﭤ ﰓ​

Вә алар тели торган җимешләр белән.
ﭦﭧﭨﭩ ﰔ​

Вә аларның ашарга теләгәне кош итләре белән килерләр.
ﭫﭬ ﰕ​

Дәхи кара вә зур күзле кызлар белән бергә булырлар.
ﭮﭯﭰ ﰖ​

Ул кызлар тезелгән энҗе дәнәләре кебиләрдер.
ﭲﭳﭴﭵ ﰗ​

Бу нигъмәтләр кылган гамәлләренең җәзасыдыр.
ﭷﭸﭹﭺﭻﭼ ﰘ​

Алар җәннәттә буш сүзләрне вә гөнаһлы сүзләрне ишетмәсләр.
ﭾﭿﮀﮁ ﰙ​

Мәгәр сәлам бирешкән тавышны гына ишетерләр.
ﮃﮄﮅﮆﮇ ﰚ​

Инде уң тараф кешеләре – нинди яхшы уң тараф кешеләренең хәле.
ﮉﮊﮋ ﰛ​

Чәнечкесез сәдер агачлары астында.
ﮍﮎ ﰜ​

Вә җимешләре астан өскә хәтле тезелгән хуш исле банан агачлары арасында.
ﮐﮑ ﰝ​

Вә даимән булучы күләгәдә.
ﮓﮔ ﰞ​

Вә даимән һәр тарафка агып торучы суда.
ﮖﮗ ﰟ​

Вә бик күп җимешләр эчендә.
ﮙﮚﮛﮜ ﰠ​

Ул җимешләр киселмәсләр агачтан (бетмәсләр) вә җимешләре җәннәт кешеләре өчен һич тыелмаслар.
ﮞﮟ ﰡ​

Вә кабартылган йомшак түшәкләрдә булырлар.
ﮡﮢﮣ ﰢ​

Без аларның дөньядагы хатыннарын икенче итеп халык кылдык.
ﮥﮦ ﰣ​

Аларны яшь кызлар кылдык.
ﮨﮩ ﰤ​

Ирләрен сөюче татлы сүзлеләрдер, барчасы да яшьләр, җәннәт кешеләре бар да утыз өч яшьтә булырлар.
ﮫﮬ ﰥ​

Бу зекер ителгән нәрсәләр уң тараф кешеләре өчен хәзерләнде.
ﮮﮯﮰ ﰦ​

Ул уң тараф кешеләре әүвәлге кавемнәрдән бер төркем җәмәгатьләрдер.
ﯓﯔﯕ ﰧ​

Вә соңгы кавемнәрдән бер төркем җәмәгатьтер.
ﯗﯘﯙﯚﯛ ﰨ​

Вә сул тараф кешеләре, ул сул тарафларның хәле нинди яман, нинди авырдыр.
ﯝﯞﯟ ﰩ​

Алар эссе җилдә вә кайнар суда.
ﯡﯢﯣ ﰪ​

Кара төннән булган күләгәдә.
ﯥﯦﯧﯨ ﰫ​

Ул күләгә салкынча түгел һәм файдалы да түгел.
ﯪﯫﯬﯭﯮ ﰬ​

Тәхкыйк алар дөньяда вакытта нигъмәт ияләре булып азган иделәр.
ﯰﯱﯲﯳﯴ ﰭ​

Вә алар олугъ гөнаһка, ягъни ширеккә даимчелек кыла иделәр.
ﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾ ﰮ​

Дәхи әйтәләр иде: "Без әгәр үлеп сөяк булсак вә череп туфрак булсак, яңадан терелербезме.
ﰀﰁ ﰯ​

Дәхи безнең борынгы бабаларыбыз да терелеп кубарылырлармы? Бу эш була торган түгел", – дип.
ﰃﰄﰅﰆ ﰰ​

Әйт: "Әлбәттә, борынгылар да һәм ахыргы кешеләр дә.
ﰈﰉﰊﰋﰌ ﰱ​

Барчалары да мәгълүм кыямәт көнендәге билгеләнгән урынга җыелырлар.
ﭑﭒﭓﭔﭕ ﰲ​

Соңра сез азып адашучы ялганчы кешеләрсез.
ﭗﭘﭙﭚﭛ ﰳ​

Әлбәттә, Заккум агачының ачы вә чәнечкеле җимешләрен ашаучысыз.
ﭝﭞﭟ ﰴ​

Шул ачы җимешләр илә карыннарыгызны тутыручысыз,
ﭡﭢﭣﭤ ﰵ​

вә аның өстенә эчәрсез бик кайнар суны.
ﭦﭧﭨ ﰶ​

Ул суны бик каты аңкыганлыктан комсызланып (сусаган дөяләр кебек) эчәрсез.
ﭪﭫﭬﭭ ﰷ​

Бу ачы җимеш белән кайнар су кыямәт көнендәге аларның сыедыр.
ﭯﭰﭱﭲ ﰸ​

Сезне Без халык кылдык, Безнең тергезеп хөкем итү эшебезне тәсъдыйк кылмассызмы ышанмассызмы?
ﭴﭵﭶ ﰹ​

Беләсезме хәбәр бирегез хатыннарыгызның бала ятагына салган суыгызны.
ﭸﭹﭺﭻﭼ ﰺ​

Кеше итеп халык кылучы сезме, әллә аларны халык кылучы Безме?
ﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄ ﰻ​

Без сезнең арагызда үлемне билгеләдек, вә Без гаҗизләнүче, аптыраучы түгелбез.
ﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎ ﰼ​

Сезне һәлак итеп урыныгызга сездән яхшыракны алыштырырга, вә сезне үзегез белмәгән сурәтләргә алыштырырга гаҗиз түгелме.
ﮐﮑﮒﮓﮔﮕ ﰽ​

Тәхкыйк сез әүвәлге халык ителүне беләсез бит, һич юктан халык кылдык, шуны уйлап фикерләп карасагызчы!
ﮗﮘﮙ ﰾ​

Әгәр белсәгез чәчкән игеннәрегездән хәбәр бирегез!
ﮛﮜﮝﮞﮟ ﰿ​

Сезме аларны үстерәсез, әллә Безме үстерүче?
ﮡﮢﮣﮤﮥﮦ ﱀ​

Әгәр теләсәк, ул игеннәрне коры кау яки башаксыз коры салам кылыр идек, ул вакытта бик каты кайгыручылардан булыр идегез.
ﮨﮩ ﱁ​

Вә: "Гөнаһыбыз сәбәпле җәзаланабыз,
ﮫﮬﮭ ﱂ​

Бәлки моннан соң безгә Аллаһуның рәхмәте һич тә булмас инде", – дияр идегез.
ﮯﮰﮱﯓ ﱃ​

Әгәр белсәгез, эчә торган суларыгыздан хәбәр бирегез!
ﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛ ﱄ​

Ул суны болыттан сез иңдердегезме, әллә ул суны иңдерүче Безме?
ﯝﯞﯟﯠﯡﯢ ﱅ​

Әгәр Без теләсәк, ул суны эчәргә яраксыз итеп ачы кылыр идек, сез ни өчен шөкер итмисез?
ﯤﯥﯦﯧ ﱆ​

Әйә беләсезме, һәр көнне кабызып файдаланган уттан хәбәр бирегез!
ﯩﯪﯫﯬﯭﯮ ﱇ​

Ул утның агачын сез ясадыгызмы, әллә Безме аны бар итүче? Ягъни Ґәрәбстанда үсеп торган яшел агачтан сугып ут чыгаралар.
ﯰﯱﯲﯳﯴ ﱈ​

Без ул утны халык кылдык ахирәт утын искә төшермәк өчен вә юлда йөрүчеләргә файдаланмак өчен.
ﯶﯷﯸﯹ ﱉ​

Олугъ булган Раббыңның исеме илә тәсбихләр әйт!
ﯻﯼﯽﯾﯿ ﱊ​

Йолдызларның иңгән яки баеган вакытлары илә ант итәмен.
ﰁﰂﰃﰄﰅ ﱋ​

Тәхкыйк ул ант бик олугъ анттыр, әгәр белсәгез.
ﭑﭒﭓ ﱌ​

Тәхкыйк Аллаһудан вәхий ителгән нәрсә хөрмәтле Коръәндер.
ﭕﭖﭗ ﱍ​

Ул Коръән Ләүхүл Мәхфуздагы китапта сакланмыштыр.
ﭙﭚﭛﭜ ﱎ​

Ул Коръәнне пакь булмаган кеше тотмас, мәгәр тәһарәтле пакь кеше генә тотар.
ﭞﭟﭠﭡ ﱏ​

Барча галәмнәрне тәрбияләүче Аллаһудан иңдерелмештер.
ﭣﭤﭥﭦ ﱐ​

Әйә сез ошбу Коръән белән гамәл кылудан ялкауланасызмы, андагы Аллаһ хөкемнәрен җиңелгә саныйсызмы?
ﭨﭩﭪﭫ ﱑ​

Тәхкыйк Коръәнне ялганга тотуыгызны үзегезгә өлеш кыласыз. Ягъни һәр нигъмәтне Аллаһудан дип белмисез, бәлки тәбигатьтән һәм үзебездән дисез.
ﭭﭮﭯﭰ ﱒ​

Әгәр үлемгә хәзерләнгән кешенең җаны бугазына җитсә,
ﭲﭳﭴ ﱓ​

сез шул вакытта аңа карап сорарсыз.
ﭶﭷﭸﭹﭺﭻﭼ ﱔ​

Ул кешенең хәлен белү өчен сезгә караганда Без белем вә кодрәтебез белән аңа якынракбыз, ләкин ул кешегә килгән хәлне сез белмисез һәм күрмисез.
ﭾﭿﮀﮁﮂ ﱕ​

Әгәр Безнең хозурыбызда хөкем ителми торган булсагыз, ягъни кешенең үлеме Аллаһудан түгел, үләбез дә бетәбез дисәгез.
ﮄﮅﮆﮇ ﱖ​

Ул кешене үлемнән коткарып дөньяда яшәү өчен кире кайтарыгыз, әгәр Аллаһудан башка эш кыла алабыз дигән сүзегез дөрес булса!
ﮉﮊﮋﮌﮍ ﱗ​

Әгәр ул үлгән кеше Аллаһуга якын кешеләрдән булса,
ﮏﮐﮑﮒ ﱘ​

аңар рәхәтлек вә хуш исле гөлләр арасында яхшы нигъмәтләр вә нәґим җәннәтедер.
ﮔﮕﮖﮗﮘﮙ ﱙ​

Әмма уң тараф кешесе булса.
ﮛﮜﮝﮞﮟ ﱚ​

Сиңа җәннәттәге уң тараф юлдашыңнан сәламдер.
ﮡﮢﮣﮤﮥﮦ ﱛ​

Әгәр ул үлгән кеше Коръәнне вә пәйгамбәрне ялган диюче адашкан кеше булса,
ﮨﮩﮪ ﱜ​

аның сые җәһәннәмнең кайнар суыннандыр.
ﮬﮭ ﱝ​

Вә җәһәннәм утының яндыруыдыр.
ﮯﮰﮱﯓﯔ ﱞ​

Тәхкыйк бу зекер ителгән нәрсәләр якын булган хактыр.
ﯖﯗﯘﯙ ﱟ​

Олугъ булган Раббыңның исемен мактап тәсбих әйт!
سورة الواقعة
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات

سورة (الواقعة) من السُّوَر المكية، نزلت بعد سورة (طه)، وقد جاءت بتذكيرِ الناس بوقوع يوم القيامة؛ للدَّلالة على عظمة الله عز وجل، وترهيبًا لهم من مخالفة أوامره، ودعوةً لهم إلى اتباع الدِّين الحق وتركِ الباطل، وخُتمت السورة الكريمة بتعظيمِ القرآن، وصدقِ أخباره وما جاء به، وقد أُثر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لها في صلاة الفجر.

ترتيبها المصحفي
56
نوعها
مكية
ألفاظها
380
ترتيب نزولها
46
العد المدني الأول
99
العد المدني الأخير
99
العد البصري
97
العد الكوفي
96
العد الشامي
99

* قوله تعالى: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ ٧٥ وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ٧٦ إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٞ كَرِيمٞ ٧٧ فِي كِتَٰبٖ مَّكْنُونٖ ٧٨ لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا اْلْمُطَهَّرُونَ ٧٩ تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ اْلْعَٰلَمِينَ ٨٠ أَفَبِهَٰذَا اْلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ٨١ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 75-82]:

عن عبدِ اللهِ بن عباسٍ رضي الله عنهما، قال: «مُطِرَ الناسُ على عهدِ النبيِّ ﷺ، فقال النبيُّ ﷺ: «أصبَحَ مِن الناسِ شاكرٌ، ومنهم كافرٌ، قالوا: هذه رحمةُ اللهِ، وقال بعضُهم: لقد صدَقَ نَوْءُ كذا وكذا»، قال: فنزَلتْ هذه الآيةُ: {فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ اْلنُّجُومِ} [الواقعة: 75]، حتى بلَغَ: {وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ} [الواقعة: 82]». أخرجه مسلم (٧٣).

* سورة (الواقعة):

سُمِّيت هذه السورة بـ(الواقعة)؛ لافتتاحِها بهذا اللفظ، ولتسميةِ النبيِّ صلى الله عليه وسلم لها بذلك:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

و(الواقعةُ): اسمٌ من أسماءِ يوم القيامة.

* سورة (الواقعة) من السُّوَر التي شيَّبتْ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم:

عن أبي بكرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه، قال: «سألتُ رسولَ اللهِ ﷺ: ما شيَّبَكَ؟ قال: «سورةُ هودٍ، والواقعةِ، و{عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ}، و{إِذَا اْلشَّمْسُ كُوِّرَتْ}»». أخرجه الترمذي (٣٢٩٧).

* أُثِر عن النبي صلى الله عليه وسلم قراءتُه لسورة (الواقعة) في صلاة الفجر:

عن جابرِ بن سَمُرةَ رضي الله عنه، قال: «كان رسولُ اللهِ ﷺ يُصلِّي الصَّلواتِ كنَحْوٍ مِن صلاتِكم التي تُصَلُّون اليومَ، ولكنَّه كان يُخفِّفُ، كانت صَلاتُه أخَفَّ مِن صَلاتِكم، وكان يَقرأُ في الفجرِ الواقعةَ، ونحوَها مِن السُّوَرِ». أخرجه أحمد (٢٠٩٩٥).

1. تحقيق القيامة (١-٥٦).

2. دلائلُ البعث والجزاء (٥٧-٧٤).

3. تعظيم القرآن، وصدقُ أخباره (٧٥-٩٦).

ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (7 /598).

مقصدُ سورة (الواقعة) هو التذكيرُ بوقوع يوم القيامة وهَوْلِه، ووصفُ ما يحدُثُ به؛ لتخويف الناس وترهيبهم من معصية الله عز وجل ومخالفة أمره، وفي ذلك دعوةٌ لهم للرجوع إلى الحق، والاستجابة لأمر الله.

ويُبيِّن ابن عاشور محورَها فيقول: «هو التذكيرُ بيوم القيامة، وتحقيق وقوعه.

ووصفُ ما يَعرِض لهذا العالَمِ الأرضي عند ساعة القيامة.

ثم صفة أهل الجنة وبعض نعيمهم.

وصفة أهل النار وما هم فيه من العذاب، وأن ذلك لتكذيبهم بالبعث.

وإثبات الحشر والجزاء.

والاستدلال على إمكان الخَلْق الثاني بما أبدعه الله من الموجودات بعد أن لم تكن.

والاستدلال بدلائل قدرة الله تعالى.

والاستدلال بنزعِ الله الأرواحَ من الأجساد والناس كارهون لا يستطيع أحدٌ مَنْعَها من الخروج، على أن الذي قدَرَ على نزعها بدون مُدافعٍ قادرٌ على إرجاعها متى أراد على أن يُمِيتَهم.

وتأكيد أن القرآن منزلٌ من عند الله، وأنه نعمةٌ أنعم الله بها عليهم فلم يشكروها، وكذَّبوا بما فيه». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (27 /280).